<div dir="ltr"><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333">"<span style="color:rgb(0,0,0);font-family:Arial,Helvetica,sans-serif">Degenerate constructs like a 1 group symmetry feel, to me, like metaphysical commitments..."</span></div><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333"><br></div><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333">Glen,</div><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333"><br></div><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333">In an attempt to understand Eric's response to me, I got to reading this group-theory dense paper reasoning with kernels and strata about spontaneous symmetry breaking[1]. It got me understanding your skepticism toward the trivial group as an instance of the no-hiding theorem. Can anyone ever really crumple up a napkin to the point that it becomes different in kind? I am in San Diego staring at the ocean, watching it tirelessly produce and destroy novelty all along the shore.</div><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333"><br></div><div class="gmail_default" style="font-family:verdana,sans-serif;font-size:small;color:#333333"><span style="color:rgb(0,0,0);font-family:Arial,Helvetica,sans-serif">[1] </span><span style="font-family:Arial,Helvetica,sans-serif;color:rgb(34,34,34)"><a href="https://www.ihes.fr/~vergne/LouisMichel/publications/SponSymBr.1985_1.pdf">https://www.ihes.fr/~vergne/LouisMichel/publications/SponSymBr.1985_1.pdf</a></span></div></div>